Monkie: Μεγάλη Ηγέτη, έχω μία πολύ σημαντική ερώτηση.
Kim Jong-il: Μαλακία θα είναι.
M: Χτες το βράδυ στην αποθήκη Γ... Ποιος σκότωσε το πάρτυ;
KJ: Εύκολο, οι αμερικάνοι.
M: Οι ιμπεριαλιστές;
KJ: Νομίζω ότι σε σημάδεψε η χθεσινή κατάρρευση του κεφιού.
M: Πρέπει να είναι κάποιο παγκόσμιο ρεκόρ. Και που να μην έβρεχε παπάδες έξω.
KJ: Εγώ δεν έφταιγα πάντως. Τον είχα ψιλοπάρει στον πάγκο των συνεντεύξεων Τύπου.
M: Πιο πολύ όμως με στιγμάτισε η προχθεσινή βραδιά.
KJ: Η φοιτητική;
M: Όταν άκουσα τον αέρα που περνά από εικοσάχρονο...
KJ: Χα, χα! Σου θύμισε τα παλιά τα χρόνια;
M: Όχι, μου θύμισε τον σαρανταπεντάρη κιθαρωδό σε φοιτητική μπουάτ που έσπασε την κιθάρα του στο κεφάλι του εκατομμυριοστού εικοσάχρονου που του ζήτησε το να μ' αγαπάς.
KJ: Αυτό δεν έγινε ποτέ, έτσι;
M: Μόνο στα όνειρά μου. Αλλά έχει πλάκα.
KJ: Και δράμα. Κι έναν ενδιαφέροντα κεντρικό χαρακτήρα με οικείο μπακγράουντ και μια τυπική ιστορία αποτυχίας και εξευτελισμού στο σχολικό reunion.
M: Ίσως προ ριάλιτι να είχε μεγαλύτερο ζουμί.
KJ: Έχει πάντως εντυπωσιακή κορύφωση.
M: Με πολύ αίμα, γιατί ο νεαρός αναγκάζεται να ζήσει με μέρος της ταστιέρας στο κρανίο του.
KJ: Ο κιθαρωδός όμως τι γίνεται στο τέλος;
M: Αυτό που πάντα ήθελε. Χάνεται στο ηλιοβασίλεμα και κανείς δεν τον βλέπει ξανά...
KJ: Χμμ! Τελικά ο μεθυσμένος που πέταξαν έξω χθες το απόγευμα απ' το Παύλος Ζάννας, ήταν όντως ο γιος του Παύλου Ζάννα;
M: Δεν ξέρω, αλλά δε βλέπω το λόγο να μην τον πιστέψω. Οι μεθυσμένοι δε λένε αλήθειες;
KJ: Κι οι τρελοί.
M: Και τα παιδιά...
KJ: Πάμε για καμιά μπουγάτσα;
M: Και δεν πάμε;
0 comments:
Post a Comment