Κι όλοι οι ορίζοντες για μας... Α-νοι-χτοί!

Ο νέος διευθυντής του Φεστιβάλ, ο Δημήτρης Εϊπίδης, αποφάσισε να φέρει μαζί του και κάτι απ' τα παλιά, τότε που διατηρούσε την επιμέλεια του τμήματος Νέοι Ορίζοντες. Το νέο του τμήμα, ονομάζεται Ανοιχτοί Ορίζοντες και περιλαμβάνει μια λίστα ταινιών που, φαινομενικά τουλάχιστον, δεν έχουν πολλά κοινά μεταξύ τους. Το προφανές εδώ είναι ότι η λίστα δεν περιορίζεται σε συγκεκριμένα είδη, καταγωγές ή φόρμες κι έτσι διαλέγοντας μέσα απ' τις ταινίες που προτείνει, δεν ξέρει κανείς τι μπορεί ν' ανακαλύψει. Αόριστο, αλλά εξαιρετικά φεστιβαλικό.

Ανάμεσα, λοιπόν, στις πιθανές επιλογές δεσπόζουν η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Romain Gavras (Our Day Will Come), το βραβευμένο αμερικάνικο θρίλερ Winter's Bone της Debra Granik, η νορβηγική κωμωδία (ότι κι αν σημαίνει αυτό) A Somewhat Gentle Man του Hans Petter Moland με τον Stellan Skarsgard και το αγγλόφωνο The Tree της γαλλίδας Julie Bertucelli που μας είχε τραβήξει την προσοχή σε παλιότερο φεστιβάλ με το Since Otar Left.

Αβανταδόρικα, όμως, είναι και το Womb, το αγγλόφωνο ντεμπούτο του ούγγρου Benedek Fliegauf, το prison-drama R των δανών Tobias Lindholm και Michael Noer, το Mammuth των Benoît Delépine και Gustave Kervern με τον Gerard Depardieu, το How I Ended This Summer του Alexei Popogrebsky, το The Hunter του ιρανού Rafi Pitts ή ακόμη και το The Imperialists are Still Alive! της εικαστικού Zeina Durra. Πολλές γλώσσες, πολλές φωνές και σχετικά καταξιωμένοι δημιουργοί αφήνουν μια υπόνοια ότι έχουμε να κάνουμε με το πιο ευέλικτο τμήμα του φεστιβάλ, μια δεξαμενή για ταινίες που θα μπορούσαν άνετα να φτάσουν μέχρι τις αίθουσές μας, αλλά ελάχιστες θα το κάνουν για διάφορους λόγους.

Σίγουρα, όπως θα έλεγε κι ο νεαρός ποδοσφαιριστής μετά την πρώτη του ελπιδοφόρα εμφάνιση, σημασία έχει να χαρίζουμε νίκες στον υπέροχο κόσμο μας που είναι δίπλα στην ομάδα στις καλές και στις κακές στιγμές, με ήλιο και βροχή. Γι' αυτό και μειώθηκε το εισιτήριο στο πιο λογικό 6 ευρώ και γι' αυτό ίσως, παρά τις δυσκολίες και τις ανακατατάξεις ο ψυχαγωγικός χαρακτήρας του προγράμματος μοιάζει ενισχυμένος παρά αποδυναμωμένος.

Ας δούμε όμως τι έχει να μας πει γι' αυτό ο...

Kim Jong-il: The Imperialists are Still Alive???

Monkie: Κλάσατε έτσι;

KJ: Δεν παρακολουθείς ειδήσεις;

Monkie: Μπα...

KJ: Σόρι, είμαι λίγο τσιτωμένος αυτόν τον καιρό. Σήμερα φτάνω στη Μόσχα, αλλά δεν ξέρω καν αν θα τα καταφέρω να φτάσω στη Θεσσαλονίκη. Ίσως χρειαστεί να γυρίσω πίσω και τρελαίνομαι... Και ξέρεις πότε τρελαίνομαι μόνο;

Monkie: Όταν δε μπορείτε ν' ανταποκριθείτε στα παιδιά σας.

KJ: Όχι! Όταν τα παιδιά μου δεν μπορούν ν' ανταποκριθούν σε μένα. Ο γιος μου δεν είναι σε θέση ν' αντιμετωπίζει τέτοιες καταστάσεις ακόμη. Αυτό μου έλειπε... να πατήσει κανένα κουμπί και να τιναχτούμε όλοι στον αέρα.

Monkie: Πάντως, νομίζω ότι ο τίτλος της ταινίας είναι ειρωνικός. Κι κοπέλα που παίζει πολύ όμορφη (φωτό επάνω).

KJ: Τι λες; Σόρι που δεν έπιασα το... "ειρωνικό" context. Πύραυλο;

Monkie: Παρατήρησα ότι φέτος λείπουν εντελώς οι νοτιοκορεάτικες παραγωγές... εκτός απ' το Poetry του Lee Chang Dong.

KJ: Κι έλεγα θα τη γλιτώσω και δε θα μου ανεβάσει το αίμα στο κεφάλι η ακμή της κινηματογραφικής τους βιομηχανίας. Αλλά πρέπει να παραδεχτώ ότι αυτός ο καριόλης είναι πολύ καλός. Μάλιστα, κάποτε έστειλα ανθρώπους μου να τον φέρουν επάνω με τη θέλησή του, αλλά έμπλεξαν στην κίνηση. Αυτή η Σεούλ έχει γίνει χάος. Στην Πιονγκγιάνγκ έχουμε καταργήσει τα όρια ταχύτητας μέσα στην πόλη... Too Fast Too Furius mofo'!

Monkie: Το τμήμα του διευθυντή το μελέτησατε;

KJ: Πλάκα κάνεις; Εγώ την κάνω αυτή δουλειά χρόνια. Διευθύνω, επιλέγω και κατευθύνω συγχρόνως. Είχα συναδελφικό καθήκον ν' ασχοληθώ.

Monkie: Και;

KJ: Πολύ καλή δουλειά. Έχει πολλές ταινίες με τσαμπουκάδες που μ' αρέσουν. Και με ωραίες γκόμενες όπως παρατήρησες κι εσύ. Και θρίλερ και αισθηματικά και κοινωνικά. Όλο το βίντεο κλαμπ, δηλαδή.

Monkie: Κατάλαβα... Πώς ήταν το φαί στον Υπερσιβηρικό;

KJ: Χάλια, όπως πάντα. Ευτυχώς που κουβάλησα κονσέρβες και κρακεράκια. Τι έλεγα; Α, ναι! Έχει και Jorgen Leth το πρόγραμμα. Λατρεύω τον Jorgen Leth. Είναι εκπληκτικός ντοκιμαντερίστας και θα ήθελα πολύ να τον φέρω με τη θέλησή του στη χώρα μου να τραβήξει τις γυμναστικές μας επιδείξεις με την ανθρωπιστική του οπτική. Κι απ' ότι βλέπω έχει και ρώσους και σκανδιναβούς και ούγγρους που τα σπάνε τελευταία. Νομίζω ότι θα με κερδίσει το τμήμα του συνάδελφου.

Monkie: Αν καταφέρετε να φτάσετε.

KJ: Μη με ξενερώνεις. Έχω σύσκεψη σε 5 λεπτά με στρατηγούς κλπ. Αν μου τη δώσουν πολύ παίρνω μέχρι και αεροπλάνο και πάω πίσω να τους δώσω το κωλάντερο στο χέρι.

Monkie: Ψυχραιμία, μη ξεχνάτε ότι σε τρεις μέρες ξεκινά το Φεστιβάλ.

KJ: Γιατί νιώθω ότι με πατρονάρεις;

Monkie: Σσσσσσ! Μην τρελαί. Κουλ γκάιζ ντοντ λουκ ετ ιξπλόζιονς.

KJ: Φακ! Έχεις δίκιο διαόλου καλαμαρά. Δέι ντοντ.